در رانندگی شهری، در هنگام ترمز گیری و شتاب گیری تنها از درصد پایینی از قابلیت‌های خودرو استفاده می کنید. به طوریکه به راحتی می‌توانید با فشار بیشتر به گاز لاستیکها را وادار به هرزگردی کرده و یا با فشار به پدال ترمز، چسبندگی لاستیکها را از بین ببرید، و در این حالت برگرداندن خودرو به حالت اولیه بسیار ساده است.
در رانندگی در باران و به خصوص برف، باید آرام‌تر و محتاط‌تر از رانندگی شهری هم عمل کنید. اگر کنترل خودرو را از دست بدهید، کنترل دوباره دشوارتر از رانندگی شهری خواهد بود زیرا چسبندگی بین تایر و سطح مسیر مقدار قابل ملاحظه‌ای نیست.
در ترمزگیری و شتاب‌گیری در پیست مسابقه حتی زمانی که سطح مسیر پیست خشک است، باید رفتاری مانند رانندگی در باران داشته باشید!!! آرام و محتاط و ملایم. در اینجا چون هدف ما ثبت بهترین زمان و لازمه آن استفاده از حداکثر توانایی‌های خودرو است، به حداکثر توانایی‌های تایر نزدیک می‌شویم. راننده باید در پیچها آرام و روان با پدالها کار کند. هرگونه فشار ناگهانی و ایجاد شوک در این حالت باعث انحراف از مسیر و از دست دادن زمان خواهد شد، آن هم باسرعتی که انگار خودرو روی یخ حرکت می کند!!
برای ترمزگیری باید ۳ مرحله را در نظر داشت:
شروع ترمزگیری باید سریع باشد ( اما به صورت آنی مانند گرفتن کلاج نباشد) اما اینکه سرعت این ترمز گیری چقدر باشد، به سیستم تعلیق خودروی شما بستگی دارد. یا سیستم تعلیق خشک‌تر می توانید سریع تر عمل کنید اما در تعلیق‌های نرم باید آهسته‌تر عمل کنید تا پایداری خودرو حفظ شود ( در خودروهایی که ارتفاع غیر اصولی دارند، به راحتی چرخ جلو قفل می شود.)
دوم، زمانی که وزن خودرو بر روی چرخ‌های جلو می‌افتد، باید چرخ‌های جلو را در مرز قفل شدن نگه دارید (مانندABS عمل کنید!) برای این کار باید توجه خود را به لرزش‌های پدال ترمز و فرمان معطوف کنید زیرا این تکانها بسیار کوچک سهتند و شما باید از این لرزشها متوجه چسبندگی تایرهای جلوی خودرو شوید. ( برای این کار کفش های نرم با کف نرم و نازک توصیه می‌شنود. زیرا مسلما این ارزش ها خیلی بهتر از یک کفش Air Jordan به شما کمک خواهند کرد!)
سوم، در نزدیکی جایی که باید پیچیدن را شروع کنید، ترمز را به آرامی رها کنید به طوریکه در نقطه شروع پیچیدن فشار کاملا از روی ترمز برداشته شده باشد. در هنگام ترمز گیری وزن روی چرخ جلو بسیار بیشتر از حالت معمولی می‌شود. در نتیجه چسبندگی لاستیک بیشتر خواهد بود. اگر رها کردن ترمز سریع و ناگهانی باشد، به طور ناگهانی چسبندگی لاستیکها از بین رفته و هنگام ورود به پیچ دچار مشکل خواهید شد.
شتاب گیری:
بعد از ورود به پیچ باید ابتدا مقدار کمی گاز داد تا سرعت خودرو ثابت بماند و سپس اقدام به شتاب گیری کرد. تا زمانی که از پیچ خارج نشده‌اید این شتاب گیری باید ارام و ملایم باشد. در پیچ فشار
خاصی بر روی هر یک از چرخها وارد می‌شود که گاز دادن ناگهانی این مقدار را تغییر می دهد و بالانس خودرو را بهم زده، باعث انحراف خواهد شد. در خودروهای شهری کار کردن با پدال گاز بسیار راحت‌تر از کار با ترمز است. در سرعت‌های بالا بسیاری از خودروهای شهری قدرتی ندارند که بخواهند تولید مشکل جدی کنند. اگر درست عمل کنید و کار با پدالها و فرمان را به درستی آموخته باشید، حتی خودروهای شهری بالای ۴۰۰ اسب بخار با وزنی بین۲۵۰۰ تا ۳۲۰۰ پوند هم نمی‌توانند دردسر ساز باشند!!! البته در مقایسه با خودروهای Open Wheel حرفه‌ای که با وزنی حدود ۱۵۰۰ تا ۱۸۰۰ پوند قدرتی معادل ۷۰۰ تا ۹۰۰ اسب بخار تولید می کنند!! یعنی نسبت وزن به قدرت تا ۵ برابر کمتر ( البته به این توضیحات دردسرسازی قدرت موتور توجه نکنید. اینجا ایرانه !!)
در هنگام خروج از پیچ فشار روی گاز را طوری زیاد کنید که در لحظه‌ای که خودرو در مسیر مستقیم قرار گرفت، فشار حداکثر بر روی پدال وارد شود. اگر خودروی شما به حرکات پدال گاز چندان حساس نیست، باید رفتار خود را گاهی اوقات بررسی کنید تا عادتهای نامناسب در نحوه کار با پدالها به وجود نیامده باشد..
