دانش دو قسم دارد: دانش ضمنی و دانش صریح. دانش صریح دانشیه که میشه روی کاغذ آورد و براش یه دستورالعمل نوشت.
مثل دانش برنامه نویسی یا ریاضیات. دانش ضمنی دانشیه که در ذهن انسان ها جای داره و به سختی قابل پیاده سازیه چون با تجربه به دست میاد و فرمول خاصی نداره که بتونیم روی کاغذ بیاریمش. مثل دوچرخه سواری. دغدغه ی اصلی مدیران امروز و شرکت های بزرگ و همین طور نسل آینده، اینه که چطور میشه دانش ضمنی رو به دانش صریح تبدیل کرد بطوریکه بتونیم براحتی و با یک دستورالعمل اجرایی، این دانش رو بکار بگیریم و ازش استفاده کنیم قبل از اینکه افرادی که صاحبان دانش ضمنی هستند، دیگر در دسترس نباشند؟
حالا بحث اندازه های ماشین و عبور از کوچه های باریک هم بهمین ترتیب یک دانش ضمنیه. اصلاً بیشتر مواقع خیلی از مهارت های رانندگی ضمنیه و نمیشه واقعاً دستور خاصی براشون نوشت. دقت در رانندگی، مهمترین اصلیه که تا نباشه، مهارت به هیچ دردی نمی خوره!
الف) رانندگی در کوچه های تنگ:
گاهی پیش میاد که کوچه و یا خیابانی که در اون تردد می کنید، تنگ و باریک باشه و کمی کار شما رو در رانندگی سخت بکنه. خب در اینجور مواقع یه سری نکات هست که رعایتشون باعث میشه حداقل بدون برخورد با درو دیوار و یا اتومبیل های کناری بتونید از خیابان رد بشید و صدای دزدگیر اتومبیل ها هم در نیاد:
اگر دو طرف خیابون ماشین پارک شده، سعی کنید در وسط کوچه قرار بگرید و اگر تنها در یک طرف ماشین پارک شده و سمت دیگه دیوار قرار داره، به سمت دیوار نزدیک بشید. بصورت چشمی طوری تنظیم کنید که اگر از کنار اتومبیل های پارک شده رد بشید، آینه های بغل شما بهشون برخورد نمی کنه.حالا همین طور که به جلو حرکت می کنید، آینه ها رو هم چک کنید. به محض رسیدن به محل تنگنا، سرعتتون رو خیلی کم کنید و یه بار دیگه آینه ها رو چک کنید. اگر احساس می کنید که آینه های بغل بدون برخورد رد میشن، پس اتومبیل شا هم بدون برخورد از محل تنگنا رد میشه. اما اگر احساس کردید بر خورد می کنه، کمی با فرمان بازی کنید تا رد بشه. یعنی کمی به سمت چپ یا راست بپیچید.
خب دیگه از چه چیزی می تونید کمک بگیرید؟ درب های داخلی هم کمک خوبی هستند. شما وقتی از یک تنگنا قصد عبور دارید، به درب های داخلی یا کناره های انتهایی شیشه ی جلو( سمت چپ و راست) نگاه کنید. اگر این فواصل +۵ تا ۱۰ سانتی متر احتیاط، از تنگنا رد میشد، براحتی عبور کنید. این ۵ تا ۱۰ سانتی متر احتیاط خیلی مهمه. حتماً رعایت کنید. چه در دنده عقب چه در پارک دوبل، خروج از پارک و غیره.
در مواقعی که مجبورید با دنده عقب بیرون بروید چی؟ باز هم در وسط کوچه قرار بگیرید و همین طور که مستقیم به عقب حرکت می کنید، ۹۰ درصد از آینه های بغل و ۱۰ درصد از آینه ی عقب استفاده کنید. با همین آینه های بغل بخوبی می تونید از تنگنا عبور کنید و مشکلی پیش نمیاد.
یک نکته رو هم بگم شاید بد نباشه. وقتی تو یک خیابان تنگ و باریک حرکت می کنید، از این نترسید که به اتومبیل های پارک شده بزنید. چون خیلی کم پیش میاد یکی انقدر بد پارک کرده باشه که نشه از کنارش رد شد. معمولاً راننده های ما انقدر ماشین ترس هستند که حاضرن تو جوب پارک کنن، اما وقتی ماشینشون یه جا پارک شده، کسی بهش نزنه.
ب) تنظیم اندازه های ماشین:
بینید اندازه ها هم بهمین ترتیبه. با توجه به ساخت آیرودینامیکی اتومبیل ها، شما نمی تونید هیچ وقت دماغه ی کاپوت اتومبیل یا کناره ها رو ببینید. اما درب های طرفین( چپ و راست)، شیشه جلو( سمت چپ و راست)، ستون های سمت چپ و راست اتاقک و آینه های بغل می تونند در تخمین شما برای اندازه ی ماشین بسیار کمک کننده باشه. البته همیشه سعی کنید کمی بیشتر از چیزی که تخمین می زنید در نظر بگیرید. مثلاً خود من وقتی دنده عقب میرم که از پارک خارج بشم، با اینکه می دونم هنوز جا دارم عقب تر برم، اما محض احتیاط، قبل از نزدیک شدن خیلی زیاد، توقف می کنم و ترجیح میدم یکی دوبار اتومبیل رو عقب و جلو کنم تا اینکه به اتومبیل جلویی یا عقبی برخورد کنم.
در مواقع شب هم همین طور که گفتم باید از نور اتومبیل استفاده کنید. به این ترتیب که وقتی چراغ های جلو روشن هستند و دارید به اتومبیل جلویی نزدیک میشید( برای خروج از پارک) و بعد نور چراغ ها محو میشه، باید توقف کنید.وقتی هم دنده عقب می روید هم بهمین ترتیب. وقتی نور سفید رنگ چراغ های دنده عقب کم بشه و یا وقتی که در حین عقب رفتن، با فشار بر روی پدال ترمز، رنگ قرمز چراغ های ترمز با نزدیک شدن به سپر ماشین عقبی، بازتاب بیشتری پیدا می کنه، در این لحظه باید توقف کنید. البته یه قانون دیگه ای هم وجود داره که میگه “ بخوره صدا میده” که اون رو بعداً خودتون یاد می گیرید اینجا کاری بهش نداریم .
برای جلو و یا عقب رفتن هم باید از شیشه جلو و شیشه عقب کمک بگیرید. وقتی به سمت جلو حرکت می کند و می خواهید به سپر عقب اتومبیل جلویی برخورد نکنید( فرض کنید در خروج از پارک)، اگر اینطور به نظر می رسید که شیشه جلو به اتومبیل جلویی چسبیده، باید توقف کنید. در دنده عقب هم اگر احساس کردید شیشه عقب به اتومبیل عقبی چسبیده باید توقف کنید.
یک راه دیگه هم اینه که همیشه و همیشه ۱٫۵ متر از شیشه جلو بعنوان نوک سپر جلو و ۱ متر از شیشه عقب به عنوان نوک سپر عقب( در اتومبیل های صندوقدار ۱ متر و برای اتومبیل های هاچ بک ۵۰ سانتی متر)، در نظر بگیرید و با این فرض عقب و جلو بروید.
در پایان این متن هم اگر دوستانی که سوال پرسیدند، شرایط خاصی مد نظرشون هست که براشون شاید کمی دشوار و سخته، این شرایط رو بصورت دقیق شرح بدن تا بتونیم با هم به یک راه حل خوب برسیم.
